In een tijd waarin meer dan één op de drie mensen ter wereld problemen heeft met het gezichtsvermogen, kan oogbescherming op de werkplek al snel een uitdaging worden.
Lees meer over problemen met het gezichtsvermogen:
Myopie
Myopie is te wijten aan de te langwerpige vorm van het oog (axiale bijziendheid) of de te gebogen vorm van het hoornvlies (refractieve bijziendheid) bij sommige individuen.
In beide gevallen bereikt het licht het netvlies niet.
Het beeld wordt dus voor het netvlies gecreëerd, wat resulteert in wazig zicht op afstand en scherp zicht dichtbij.
Hoe groter de bijziendheid, hoe meer de afstand waarop het zicht scherp is, verkleint.
Myopie is te wijten aan vele factoren, zoals een gebrek aan blootstelling aan natuurlijk licht of een te grote belasting van het nabijzicht in het dagelijks leven. Bijziendheid treft 20% van de individuen en is vooral aanwezig in de Y & Z-generatie.
Hypermetropie
Hypermetropie is een probleem van concentratie van het gezichtsvermogen dat, afhankelijk van de persoon, leidt tot wazig of te scherp zicht in de buurt, gevolgd door vermoeidheid van de ogen of terugkerende hoofdpijn, of zelfs migraine.
Het oog doet meer moeite dan nodig is om het beeld scherp te stellen. Of het nu komt door een te korte netvlies-afstand (axiale hyperopie) of een te plat hoornvlies (brekingshyperopie), het licht dat het netvlies bereikt convergeert niet in een enkel punt en het beeld lijkt daardoor wazig.
Deze genetische afwijking treft (in de meeste gevallen) ongeveer 1 op de 10 mensen wereldwijd. Verziendheid kan gecombineerd worden met astigmatisme of presbyopie.
Astigmatisme
Astigmatisme wordt gedefinieerd door een vervorming van de periferie van de beelden die te wijten is aan een vervorming van het hoornvlies (niet bolvormig).
Terwijl het hoornvlies in de meeste gevallen dezelfde brekingskracht heeft over het gehele oppervlak, heeft astigmatisme een lichte onregelmatigheid van het hoornvlies, wat resulteert in een variatie van de brekingskracht. Deze vervorming van de beelden leidt tot wazig zicht, zowel dichtbij als veraf, en een slecht begrip van contrasten, vormen of letters.
Deze visuele afwijking kan worden toegevoegd aan bij- of verziendheid.
Presbyopie
Presbyopie is een verlies aan elasticiteit van de kristallijne lens die voorkomt bij volwassenen boven de 40 jaar.
Dit verlies aan elasticiteit vertaalt zich in een vermindering van het aanpassingsvermogen, wat leidt tot moeilijkheden om van dichtbij te zien. Het beïnvloedt de hele bevolking op een andere manier en evolueert in de loop van de tijd tot het zich stabiliseert rond de leeftijd van 60 jaar.
Presbyopie is onafhankelijk van andere oogafwijkingen en het is daarom mogelijk om presbyopie toe te voegen aan bijziendheid, astigmatisme of hypermetropie.
